ED 05 Juli 2011 Loslaten welstand is best lastig

Architect Margriet Eugelink slaat in haar opinieverhaal (ED 2 juli) de plank mis, aldus wethouder Mary Fiers. Welstand heeft niet het monopolie op wat mooi en lelijk is in de stad.

door Mary Fiers

Afgelopen zaterdagochtend zat ik nietsvermoedend deze krant te lezen. Koffie erbij. Wat wil een mens nog meer op zijn vrije dag?

Eenmaal op de opinie-pagina aangekomen viel ik spontaan van mijn stoel. Ik kon er niets aan doen, het ging vanzelf. Het kwam door het artikel 'Klimop tast het stadsbeeld aan'. Geschreven door de voorzitter van het Architectuurcentrum Eindhoven. Als u het gemist heeft, dan raad ik u aan om speciaal voor deze brief nog even de krant uit de oud-papierbak te vissen. (NOOT: Hier onder nieuws "Klimop tast het stadsbeeld aan".)

Ik dacht eerst dat het om een grap ging. Maar al snel werd me duidelijk dat het de schrijfster bittere emst was. In het betreffende opinieartikel wordt - eerlijk is eerlijk: met een keur aan professionele argumenten - het klimop-initiatief van bewoners om hun eigen woongebouw een beetje groener te maken, een aantasting van het stadsbeeld genoemd. Iedereen heeft recht op zijn of haar eigen mening. Natuurlijk. Maar waarom ik van mijn stoel viel: de brief sloeg de plank finaal mis.

Zoals u wellicht weet is de gemeente Eindhoven van plan om het welstandsbeleid af te schaffen. De gemeenteraad beslist hierover in het najaar. Meer info is hier te lezen op www.bit.ly/welstandsvrij040. In de ingezonden brief van afgelopen zaterdag wordt de gemeentelijke afdeling die zich bezighoudt met welstand opgeroepen om niet akkoord te gaan met dit bewonersinitiatief en daarmee te bewijzen dat welstand niet afgeschaft kan worden. De schrijfster bewijst daarmee juist waarom de gemeente welstand beter wél kan afschaffen. Er zijn echt belangrijkere dingen om als gemeente aandacht (en geld) aan te besteden. Juist in tijden van forse bezuinigingen. Daarnaast willen we initiatieven en betrokkenheid van bewoners juist stimuleren, en hechten we veel waarde aan groen in de stad! Het is daarom heel goed dat mensen zoals deze bewoners verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gebouw en woonomgeving. Hulde! Afschaffen van welstand betekent dat we moeten loslaten. En dat is soms best lastig. Want je weet wat je hebt, maar niet wat je kriigt. En misschien gaat er dan af en toe eens wat mis. Alhoewel, wat is 'mis'? Wie bepaalt wat mooi of lelijk is? Wat wel of niet past?

En wees eens eerlijk: wat hebben tientallen jaren van welstandsbeleid onze stad gebracht? Eindhoven heeft veel geuzennamen, maar de titel 'Eindhoven de Mooiste' heb ik helaas nog niet gehoord... Ruimtelijke kwaliteit is van ons allemaal. De gemeente en een commissie van wijzen hebben niet het monopolie op wat rnooi of lelijk is. Integendeel: ik verwacht juist veel schoonheid, door mensen in onze stad de ruimte te geven om hun creativiteit en betrokkenheid met hun leefomgeving te tonen. Dat is juist de kracht van Eindhoven. Mensen die van hun stad houden en samen verantwoordelijkheid nemen. Dat moeten we als gemeente koesteren, juist door het los te laten. Zoals een van mijn muzikale helden - Sting - al zingt: 'If you love somebody, set them free'.

Heeft u hier ook een mening over? Laat die dan horen! Tot 14 juli kunt u uw mening over het afschaffen van welstand geven via dit mail-adres. De auteur is is wethouder Wonen, Wijken, Ruimte en Burgerparticipatie in Eindhoven.

bron: Eindhovens Dagblad (05-07-2011)

BB 29 juni 2011 ‘Makelaar tussen gemeentelijke vakdiensten en de Bergen’

Op 1 januari 2009 werd Gied Alferink gemeentelijk wijkcoördinator voor het centrum waar de Bergen een onderdeel van is. Een tussentijdse balans over tweeënhalf jaar werken in een 'unieke en dynamische wijk'.

"Je kunt me zien als een makelaar tussen de gemeentelijke vakdiensten en de mensen die in de Bergen wonen en/of werken. Zowel op fysiek als sociaal gebied", omschrijft de vaak goedgeluimde Gied Alferink zijn werk. "Mijn taak is het signaleren en opvangen van signalen van zaken die verandering behoeven. Kijken wat er mee gedaan kan worden en wie je daarbij het best kan inschakelen. Een ander belangrijk onderdeel is het informeren van de mensen in de Bergen over ontwikkelingen die hen aangaan."

………

"Door de architectuur, de smalle straatjes, het wonen en werken in hetzelfde gebied, de dynamiek en de mondigheid van de mensen. Al horen we ook hier nog steeds meer mensen níet dan wel. Sommige clubs zijn geweldig sterk,zoals de ondernemersstichitng De Bergen waar nu ook de horeca van het Wilhelminaplein bij aangesloten is en stichting Wilhelminaplein. Daar staat tegenover dat ik het erg jammer vind dat Koepel de Bergen enerzijds zo weinig krediet krijgt en anderzijds dat hier zo weinig mensen zich er bij aansluiten. Dat is jammer.

Je ziet in de Bergen vooral dat mensen zich organiseren bij een ontwikkeling of activiteit in hun directe omgeving. Maar wat mij betreft moeten de bewoners dat ook vooral zelf weten, het is tenslotte een buurt met slimme en mondige mensen die zelf goed weten wat ze willen.

En als de vraag er is, wil ik ze graag facilteren in hun zoektocht. Hij wil de mensen betrekken bij ontwikkelingen. "Die betrokkenheid kan (nog) beter.

Want, nogmaals, ondanks een redelijke mate van georganiseerdheid, denk maar aan alle verenigingen voor woningeigenaars, ondernemersstichting de Bergen, Koepel de Bergen, stichting de Bergen, stichting Wilhelminaplein, de Vrienden van de Spijndhof en ga zo maar door, de belangen van de wijk kunnen (nog) beter behartigd worden. De betrokkenheid van de bewoners bij hun buurt is heel groot, maar de meeste zaken die aan de orde komen zijn vaak re-actief. De truc moet juist zijn dat we zaken vóór zijn. Of juist zelf goede dingen toevoegen aan de samenleving. Daar wil ik graag met de bewoners naar op zoek.

"Het is een bijzondere buurt. Dat blijkt alleen al uit de ontwikkelingsvisie en het bestemmingsplan dat voor de Bergen is vastgesteld. "In samenspraak met bewoners". Twee processen die de wijk bijeen hebben gebracht. "Helaas moeten we nu wel constateren dat beelden die een ieder heeft gevormd bij deze processen en plannen, bij de uitwerking in concrete plannen soms toch ineens ver uit elkaar blijken te kunnen liggen. Het is niet altijd even makkelijk om dit tussen de vele partijen en belangen allemaal goed op elkaar af te stemmen."

Het geringe aantal kinderen dat zichtbaar is in de buurt noemt hij opvallend. "Je ziet ze nauwelijks in de buurt spelen of rondhangen. En al zijn de mogelijkheden beperkt, toch moeten er meer mogelijkheden gevonden worden om hier iets mee te doen.

Gied Alferink voelt zich prima op zijn plek in de Bergen. "Ik heb een goede relatie met bewoners en ondernemers wat het werken met hen makkelijker maakt. Al zijn er natuurlijk ook wrevels, problemen en spanningen. Maar door duidelijk en eerlijk tezijn, bereik je al veel. Geen zaken beloven die je niet kunt waarmaken en dingen die je hebt beloofd ook nakomen." Een 'eigen' verbeterpunt noemt hij de tussentijdse terugkoppeling richting buurt bij ontwikkelingen in de Bergen. "Bijvoorbeeld via twitter en facebook, al blijft het gewone, persoonlijke contact toch vaak het beste."

BRON